Met enige regelmaat horen we pleidooien voor het terugbrengen van inburgeringscursussen naar het reguliere onderwijs met als argument het verbeteren van de kwaliteit van het aanbod. Inburgeringscursussen worden aangeboden door het reguliere onderwijs (ROC’s, hogescholen en universiteiten) én private aanbieders. Zowel het reguliere onderwijs als private aanbieders zijn wettelijk verplicht om aan dezelfde eisen te voldoen als het gaat om de inhoud van cursussen en kwaliteit van de dienstverlening. De klantwaardering is gemiddeld een 7,8. Het Blik op Werk keurmerk borgt de kwaliteit van alle aanbieders. Private aanbieders die lid zijn van OVAL of NRTO, moeten daarnaast voldoen aan een gedragscode en strenge kwaliteitseisen van de branchevereniging, getoetst door onafhankelijke certificerende instellingen. Kwaliteit is hiermee in brede zin geborgd.
De koppeling van kwaliteit aan marktwerking is daarom een verkeerde discussie.. Waar gaat het dan wel om? Ten eerste werkt de in 2013 ingevoerde eigen verantwoordelijkheid als basis van het inburgeringsbeleid onvoldoende. Het merendeel van de inburgeraars heeft ondersteuning nodig bij de start van een inburgeringstraject. Ten tweede stimuleert het huidige beleid inburgeraars onvoldoende om op het hoogst haalbare niveau examen te doen. Ten derde zijn er voorwaarden verbonden aan de lening die inburgeraars kunnen krijgen voor het volgen van een cursus die het beleid minder effectief maken. Inburgeraars mogen deze bijvoorbeeld niet benutten voor leer-werktrajecten. Juist deze trajecten leiden tot participatie en kansen op werk.
Tussen 2007 en 2013 zijn in publiek-private samenwerking zeer goede resultaten behaald in de inburgering. De gemeenten kochten, als professionele inkopers, trajecten in voor inburgeraars bij publieke en private dienstverleners. Daar waar gewenst werden duale trajecten ingekocht, waarin taal en werk of taal en opleiding werden gecombineerd. Dit om zo snel mogelijk de kans op participatie en werk te vergroten. De gemeenten beoordeelden bij de inkoop niet alleen de kwaliteit van aanbieders op basis van examenresultaten maar ook op mogelijkheden tot maatwerk, bijvoorbeeld taallessen in avonduren en in het weekend. En een hoogopgeleide inburgeraar is een ander iemand dan analfabeet. Juist private aanbieders kunnen dat maatwerk leveren. Minister Koolmees werkt aan plannen om de gemeenten weer meer regie te geven en dat is een goede zaak voor inburgeraars. En gelukkig pakken gemeenten ook zelf al die regie, een goede ontwikkeling
Petra van de Goorbergh, directeur OVAL en Ria van ’t Klooster, directeur NRTO
