“In mijn fantasie heb ik het kookpunt al bereikt en sla ik erop los. Puur uit jaloezie.”
Het afgelopen half jaar werd Danny bij het uitgaan een paar keer verbaal agressief naar andere mannen. Uit het niets. Zonder drugs of dronkenschap. Ook op de werkvloer reageert hij snel veel te geïrriteerd. Dat had hij vroeger nooit. De bedrijfsarts vindt dit zo zorgelijk, dat deze Danny doorverwijst voor traumaverwerking en aandacht voor impuls-controle. Ik bereid mij voor op een gesprek met een opgefokt mannetje. Maar tegenover me zit een rustige vent, die vooral bezorgd is zijn nieuwe relatie ‘te verstieren’. We proberen te begrijpen waarom hij zo reageert. 

Verlatingsangst
We bekijken zijn impulsieve gedrag in de bredere context. Zijn ex heeft hem in het verleden plotseling verlaten met hun dochtertje. Na veel moddergooien zijn ze gescheiden. We praten over verlatingsangst. Ook vertelt hij over de moeizame band met zijn vader: die heeft hem nooit serieus genomen. Dat is iets wat hem vaak triggert. We bespreken de betekenis van goede relaties en ik vraag of hij vrienden heeft. “Twee heel goeie vrienden, spreek ik graag mee af.” Hoe is dat dan voor jouw vriendin? “Vindt ze belangrijk en oké”. We weiden samen uit over vriendschap, hoe hij deze jongens heeft leren kennen en hoe waardevol zij voor hem zijn. 

Borrelen, bruisen, koken
In de tweede sessie werken we met de metafoor van een pannetje water op het vuur. Eerst bruist het water, dan borrelt het en dan gaat het koken. Ik vraag hem met dat beeld voor ogen de agressieve situaties te beschrijven. Wat gebeurt er op dat moment met je? Wat denk je? Schrijf vooral op: hoe herken je bruisen en hoe voorkom je borrelen? 
Hij vertelt dat zijn vriendin over twee weken een avondje uitgaat met vriendinnen. Hij begint nu al te bruisen. 

De volgende sessie vertelt Danny enthousiast dat hij een prima avond had toen zijn vriendin uitging. Huhh? “Ik heb de situatie omgedraaid. Van negatief naar positief.” Hoe? “Nou, vroeger kon ik genieten van een avond alleen thuis zijn. Dus waarom dat fijne gevoel niet terughalen? Dus, jouw vriendin een fijne avond en jij ook? “Ja, ik heb door ons vorige gesprek ontdekt hoe belangrijk mijn vrienden voor mij zijn. Waarom zou ik haar dit ook niet gunnen?” Mijn mond viel open! 

Tja, wat is hier gebeurd? Van het zware ‘traumaverwerking’ naar een begripvolle jongeman. 
Door aandacht voor het belang van vriendschappen, kan hij zich nu beter in de situatie van zijn vriendin verplaatsen. Ook heeft hij signalen van onmacht leren herkennen en ombuigen via dat pannetje op het vuur: bruisen, borrelen en koken. Ik houd het op de kracht van deze metafoor en het praten over wat echt betekenis heeft!